ağmura Dua

Son bahar yağmurları döverken, yeri, deniz
Hızlı hızlı yürüyorum. Bir yere ulaşabilmek varmış gibi
Sırılsıklam
Bakmıyorum bile kaçışan insan kalabalıklarına, kaçmıyorum da
Üstümde pijama, kareli, turuncu
Her zamanki -güya- yağmurluk.
İki bira ceplerinde
Haykırasım var. Duruyorum haykırmayıp. Damlaları seyredip.
Nasıl huzurluyum! Bu nasıl Huzur?
Bomboş kordon boyunca yine de seviyorum kendimi, yanlızlığımı, yalnızlığını
Beni hatırlatan, çocukluk hayallerimden kalma saçlarımdan süzülüyor yağmur.
Fazladan, anlamsız bir sakal yüzümde; yaşlanan yıllarım.
Üşüyorumda, titriyorumda, umrum değil.
Kafam rahat. Yalnızım, yalnız.
Doğduğun günde sana, O'na içiyorum.
Defalarca baktığımız körfez manzarasında
En azından diyorum ıslanmadık beraber o kadar, yıkanmadık yağmurda
Kendime ayırıyorum zamanı
Çabalıyorum hala zamansız gidişlerinizi unutmaya
Hep bir yolunu bulmazmıydık zaten birbirimizi kaybetmenin
Farklı olmayacaktı hiç birşey
Şimdi sizi özümde tutup, Nasıl durduğumu kazıyorum benliğime
O son bahar yağmurları döverken yeri, denizi.
Yanlız.
Kaçışırken herkez.
Siz de ne kalmış, ne kalabilmiş
Son yağmurlarda duruşumla avunurken
Son yağmurlarda terk ederken
Mevsim tekrar değişene kadar, mevsimler değişse de
Yalnız ben.